Şiir

YOSUN KOKUSU – ÇAMUR ELLER

Düne inanmış yine umut

Genç öldürür insanı bu saran

yosun kokusu

Denizden gelen rüzgardır

yüzümün asıl kimliği

Yine bir garip vakitsiz göç havası

Kapısı sürgülü gece tenhalığı

Nasıl da geç kaldık koşa koşa seninle

Yaşıyor diyorlar bize de…

Bir cevap yazın