BİLİM TURU – SÜMEYYE ÖZKAYMAK

Bir gün dışarıya gezinmeye çıktım. Bir park gördüm. Parkta daha önce hiç görmediğim garip bir nesne vardı.

Yaklaştıkça bunun bir kolye olduğunu fark ettim. Biraz paslı gibi duruyordu. Yakından inceleyince sadece renginin öyle olduğunu anladım. Aldım ve boynuma taktım. Birden etraf bulanıklaşmaya başladı. Önümde bir anda ahşap detaylı eski bir ev belirdi. Ben bu evi bir yerden biliyorum! Marie Curie’nin evi bu! Daha evvel okuduğum bir kitapta görmüştüm onun ahşap evini. İçeri girdim. Bir kadın çığlığı duydum. Çığlığın geldiği odaya doğru gittim. Yatan bir kadın ve çevresini saran bir sürü insan vardı. Oradakilere: “Ne oluyor?” diye sordum ama kimse bana cevap vermedi. Çünkü ben hayalet gibi silik görünüyordum. Beni fark etmiyorlardı. Biraz daha yaklaşınca çığlık atan kadının doğum yaptığını anladım.  Yeni doğan bebeği ilk kez göreceklerden biri ben olacağım için çok heyecanlandım. Bebeğe bakmak için eğildim. Renkli gözlerinde ve güzel saçlarından bu minik bebeğin Marie Curie olduğunu anladım. Kitaptan okuduğuma göre Marie Curie 7 Kasım 1867’de Polonya Varşova’da doğmuştu. O halde ben de Polonya’da olmalıydım. Tam bunları düşünürken kolyeden ışıklar çıkmaya ve yeniden etraf bulanıklaşmaya başladı. Bu sefer nereye gideceğim hakkında tahminlerde bulunmaya başlamıştım. Gözlerimi açtım, etrafıma baktım. İki adamı konuşurlarken duydum. 1898’e gelmiştim ve Marie Curie’nin çalışmalarını yaptığı yıllara geldiğim için çok heyecanlandım. İşte burada, deneylerini yaptığı yerdeydim. Neredeyse mutluluktan ağlayacaktım. Marie Curie’nın tam da polonyumu bulduğu yıldı. 31 yaşında. Ne kadar da genç! Onun bir keşfine tanıklık ettiğim için içim içime sığmıyordu. Kolye bir anda beni başka bir zaman götürüverdi. Bu tarihte Marie Curie’nin kızı Irene’in doğduğunu görebiliyordum. Ne yazık ki bu paha biçilmez insanın daha sonra radyasyon sebebiyle kanserden öleceğini biliyordum.

Kolyeden çıkan ışınlar beni tekrar gezindiğim parka götürdü. Kolyeyi yerine bıraktım. Çok sevdiğim bir bilim insanını görebildiğim için kendimi şanslı hissettim.