Şiir

ANLATAMAYAN – Ecem Fulya YAZAR

Yası tutulmuyor bekleyenlerin.
Gitmedikçe var olamayan bir hayal
Çalmıyor kapısını.
Bir hiçtir acıtmış
Bir hiçtir bağırtmış
Sesi gelmiyor görünmeyenin.

Her şeye geç kalacakmış gibi bir his
Değiyor üzerine.
Kaldıkça kıymeti olmayanın ahını,
Kalmadıkça anlatamıyor.

Öyle kolay mıydı diye bir ses çarpıyor
Bir dağ eteğinde.
“Gözünde büyüyor, yüksekliğince alçalttıklarının.”

Evini yıkıp üzerine, bir yer arıyor.
Penceresiz kalmış hayallerine
Açamıyor bir kapı.

“Sesi gelmiyor görünmeyenlerin.”




Olabildiğince gerçek Olabildiğince rüya...

Bir cevap yazın