TURUNCU ŞİİR – YAĞMUR MERCANOĞLU

Saçlarından denizi üfledi
Bu sabah martının biri
Uçuşan dalgalar
Hint okyanusuna uzandı
Keşişlerin niyetlerini anlattıkları  o kıyıya
Ellerini su ile buluşturunca
duyulan bir ezgi oldu
keşişin duası
Renkli bir baharatı üfledi denize
Yeniden dalgalandırdı saçlarını
Zencefildi, zerdeçaldı ya da köri
Tüm balıkları turuncuya boyadı

Saçlarından kıyıya vuran balıktım
Aynaya baktım
Orhan Veli oldum
Usulca kapadım gözlerimi
gözleri kapalı dinlenilir
Mesele Orhan Veli ise
Duydum içimden geleni
Turuncu bir şiir yazdım

Açtım gözlerimi
yeniden baktım aynaya
İncelmiş saçlarımı gördüm
Deniz dalgalarının yittiğini
Gölün suskunluğu gibi
Sessizliği dil edinmiş saçlarımı sevdim

Gözlerimi kırptım
Yeniden baktığımda aynaya
Bir gergefi huşu ile nakşeden
Kadının yüzünü gördüm.
Çocuktu, anneydi,
İnce ruhluydu, güleçti
Kendi Deniz’inden Kemal’ine
ermeye bakardı gözleri

Gözlerini ayna bildim ,
Baktım
Nakışı gördüm,
Kadını,
Balıkları,
Keşişin ellerini,
Orhan Veli’nin kapalı gözlerini,
Rüzgarı,
Hint okyanusundan taşınan
O baharatı bir de.
Zerdeçaldı, zencefildi ya da köri
Hepimizi turuncuya boyadı.

Şairin Notu: “Aybike’nin nakışı yaparken içinden Orhan Veli geçmiş. Orhan Veli ile ilgili paylaşımlarımız olduğu için ben de düşmüşüm gönlüne. Nakışını benimle paylaştığında Hintli keşişten Orhan Veli’ye uzanan bir şiir akıverdi kendiliğinden.”

Aybike Savaşır Serdar
@nakistayim