Bir akşam vakti sokağa bakan balkonda Bakışların insan kalabalığında bekle. Umudunu kaybetme kaldırımlar tenhalaşınca. Güvercinlerin yuvalarında olduğu Bir günbatımında. Yeryüzünün unutulmuş bir evinde Yeniden yaşama rastlayıp Çiçek açacak eflatun sardunyalar. Minerva’nın baykuşu akıllardan geçecek O gece bu insanlık salgını sona …

Ve sen sanıyor musun ki Ben bu gördüğün denizde yüzüyorum Ortasındayım övülen suların hapishanesinde Ellerim çıplak karalanırım mavi mavi Savrulurum her yanımda soğuk sızı Yumdum mu gözlerimi çığlığıma Bozulmuş rüyalarım süslüyor şehirleri Yıkılan surlar koruyor dip diri ağrılarımı Geri almadan …

Siyah beyaz ziyaretinde ruhumun, Ben geldim küçük bayan. Bir tutam çiçek verir misin elbisenden, Ya ellerinden, ne dilersen… Adımların henüz yeni, Yüzünde neyi başardığını bile bilmeyen Ama bir o kadar güçlü Ama bir o kadar emin Gel, fısılda ! Nereyeydi …

Ne zormuş yansıması sesinden Anlatamadığın darda kalışların Yutkun yutkun dizeleri bağırmasıymış, Anlayamadım. Demiştin, Her şey gibi Herkes gibi Yokluğunda varacaktım senin de sevgine. Nereden bilebilirdim, Senin bile görmek istemediklerini, Ben, nasıl İşte buramda derdim ? Söyleyemediğin sandıklarını kazıyordun oysa hep …

Düne inanmış yine umut Genç öldürür insanı bu saran yosun kokusu Denizden gelen rüzgardır yüzümün asıl kimliği Yine bir garip vakitsiz göç havası Kapısı sürgülü gece tenhalığı Nasıl da geç kaldık koşa koşa seninle Yaşıyor diyorlar bize de……

Çoğu kez bir balina gibi hissederim yaşamayı İçime soktuğum küçük bir hava parçasıyla İşini görürüm ruhumun   Neden derseniz, dünya güzel, derim Kusur bulacaksınız ya, muhakkak gocunmam Annem kimi zaman sabaha kadar oturur Balkondan insanları izler pembe dizi gibi…

Bir ince telim, vur beni sazına. Bak, Benim de yanık yüreğim Söyle beni söyle… Eski bir türküyü ansızın anar gibi. Sonra birden, Susar susmaz Geç benden, Kendinden geçtiğin gibi. Benim de ne hacet vazgeçmeye, Bir kuru gürültüm var. Söyler söyler …

ihtiyar benim kalbim sağımdan aldım soluma koydum sana biriktirdiklerim var benim vazgeçmedim gönlün olduğunda her havada eskimiş olsa da saatlerim aynı sokakta beklerim seni sandığından eski benim umduklarım o tepedeki evlere yorgun benim adımlarım bir taşın ardına sindirilmiş hayatı izleyen …

4 Ekim Hayvanları Koruma Günü’nden bir gün önce bal gözlerini kapatan HAZE’ mizin anısına… Seni şimdiden çok özledik ve ilelebet seveceğiz canım kızım. Yaşarken yaşattığın tüm güzellikler için sonsuz teşekkürler!   Benim bal gözlü kızım Masum bakışlı minik kuzum Şimdi …

Kediler de konuşur Mathilda. Gecenin örtüsüne saklanırlar. Yalnız kaldığın saatlerde, sana eşlik etmek için çıkarlar saklandıkları yerden. Saatin sarkacından ortaya çıkan  sonu mutsuz biten bekleyişler; imzasını bırakır, ıslanan kirpiklere. Gün gelir unutulmayan bir düşe dönen bu imza gecenin örtüsüne yazılır.…