Seninle Norveç kıyılarında hayallerimizi toplayabilsek ve ardından Kuzey Denizi dalgalarının hırçın sesi dolsa kulağımıza. Sonra dizlerini hınçla döven; gözyaşları ağıt türküsünü söyleyen annelerin avuçlarından öpebilsek.
Babaları tarafından sevginin imtihanını veren kişilere, güzel günlerin geleceğini sadece sabretmeleri ve dua etmeleri gerektiğini söyleyebilsek.
Ah, bunların hepsini yapabilsek seninle! Yüreğimi güneş gibi ısıtan, yüreği iyilikle dolan sen… Seninle binlerce şiir yazmalı ve ithaf etmeliyiz; hak etmediği halde sevgisizlik gören çocuklara. Annesi ve babası yine kavga etmesin, diye güne umutla uyanan bir çocuğun keşke kirpiklerinde uyuyup uyansak .
Biliyor musun?
Geçmişini, hayallerini ve kalbinin odalarına konuk ettiği insanları bir şarkıda yaşatanların; kaderine yazılı olan kederi silmek istiyorum. Çok bir şey istemiyoruz Dünya senden! Merhamet ve sevgi istiyoruz. Kavga, ayrımcılık, adaletsizlik ve savaş istemiyoruz. Gökyüzü hep masmavi kalsın istiyoruz. Fabrika dumanları bu isteğimizi bozmasın.
İnsanlardan da son bir isteğim var . Dürüst olun ve daima gerçeklerin peşinden koşun bizzat ben hayata ve insanlara karşı şu üçüyle mücadele etmeyi çok sevdim; vicdanımla, kalbimle ve hür düşüncelerimle.