Bakamam mı sandın ?
O gözler ki öpüp başıma koyduğum…
Yarıda kaldığım yollardan
Yönümü bulamadığım
Ve bilmezsin ki savrulmak kadar bucaksız kaldığım
Dünya deyip geçtiklerinden…
Geçemem mi sandın ?
O gözler ki dursuz duraksız teslim olmuşluğum
Nasıl unuturum sonra bir de bundan,
Bana ev olmuşluğun var senin…
Yazamam mı sandın ?
Hiç bahsetmiş miydim bilmiyorum bunlardan;
Yaşarken böyle mesut böyle bahtiyar.
Acıya yenik düşmüştü bir zamanlar kalemim;
Kırdım bak !
Şiirse yeni
Şiirse yeniden
Gözümü bile kırpmadan
Seviyorum demenin bin bir türlü yolu
Bak; hep sana yazılıyor hep sana…
Var mı ötesi söylesinler…
Başım üzerine sevdiğim;
“Eş olmuşluğun var senin bana.”
GÖZÜMÜ BİLE KIRPMADAN – ECEM FULYA BAŞLAK
