01.44 – EMRE GÜRKAN KANMAZ

Çoğu kez bir balina gibi hissederim yaşamayı

İçime soktuğum küçük bir hava parçasıyla

İşini görürüm ruhumun

Neden derseniz, dünya güzel, derim

Kusur bulacaksınız ya, muhakkak gocunmam

Annem kimi zaman sabaha kadar oturur

Balkondan insanları izler pembe dizi gibi

Dün gece 01.44’te hissettiğim başka güzeldi

Şiir geldi son model arabasıyla kapımdan aldı beni

Sonra caddenin sonundan sağa dönüp evrene çıktık

Üstüm başım yıldız koktu

Üstümüz başımız densiz ve ışıktı