Şiir

1502200448

bulutsuz bir sonbahar sabahı

bekleyen kimselerin olmadığı yerlere

kavgalar ve kargaşalardan sıyrılıp

tasasız ve telaşsız bir rüzgar esintisi

ardından çıkıp gideceğim

ceplerime sığdıramadığım

düşleri ve bekleyişleri bırakarak

kilitli bir küçük çekmecede

kendi içinde tutarlı

gece yarısı ucuz serserilikleri arasında

yalnızlığı gün be gün artan kentin

kaygısız gençleri sevişecek sahillerinde

kimselere aldırmadan

karınca yuvaları ve güvercinler

gökyüzü ve renkli ışık fişekleri

yeni umutlar doğurtacaktır elbet

ortadan kaldırarak diri geçmişi

 

yaşlılığın sırta ağır bir yük gibi bindiği

bulutsuz bahar akşamlarında

kararsız hızlarda geçecek

sarı akasya kokulu zaman

ufuktan doğan o duru güneş

mihenge vurur da

kendi anlamlandırmaları ve nedenleri olan

yüzüne güller o yüreği

ve hafif rüzgarla titreşen papatyalar

anımsatırsa değişmeyen şeyleri

belki koynunda O’na yazdığım şiirlerle

bir haziran sabahı çıkıp gelecektir

Bir cevap yazın